Schriftuitleg van zondag 22 september 2024.

Inleiding:

Elke zondag zal ik proberen de schriftlezingen uit de Rooms Katholieke Kerk van die dag uit te leggen op de wijze waarop ik ze begrepen heb. Dit is niet bedoeld als preek, of zoals het tegenwoordig genoemd wordt een homilie, maar enkel als uitleg. Van geen enkele Kerk heb ik toestemming gekregen om te preken, daarom mag mijn Schriftuitlegging ook geen preek genoemd worden. Maar toch meen ik de vrijheid te hebben om mijn begrijpen van de schrifttekst wereldkundig te maken. Natuurlijk hoeft u het niet eens te zijn met mijn uitleg. Elk mens is uniek. Zoals het licht de verschillende vormen ook verschillend terugkaatst, zo begrijpt elk mens de Schrift op een andere wijze, heeft een ander bevattingsvermogen. U begrijpt de Schrift misschien wel beter, of minder goed dan ik. Wat ik opschrijf is mijn eigen begrijpen. U mag er uw voordeel mee doen, of u eraan ergeren (liever niet, is slecht voor uw hart), of een totaal verschillende mening hebben. Begrijp mijn schrijven zoals het u behaagt.

Schriftteksten:.

Eerste lezing Wijsheid 2,12.17-20

De ongelovigen zeggen: ‘Wij willen de vrome belagen; want hij is ons een ergernis, en is een aanklacht tegen onze lauwheid. Hij beschuldigt ons dat wij de wet niet onderhouden, en verwijt ons onze tuchteloosheid. Laat ons eens zien of zijn woorden wel waar zijn, en nemen we als proef op de som wat er gebeurt bij zijn dood. Want als de rechtvaardige een zoon van God is, zal God hem te hulp komen, en hem bevrijden uit de greep van zijn vijand. Onderwerpen we hem aan een smadelijke proef om met foltering te achterhalen hoe zachtmoedig hij is, en om ons te overtuigen van zijn verdraagzaamheid. Laten we hem veroordelen tot een schandelijke dood; naar eigen zeggen geniet hij immers bijzondere bescherming’.

Tweede lezing Jacobus 3, 16-4,3

Broeders en zusters, waar naijver en eerzucht heersen, daar treft men ook onrust aan en allerlei minderwaardige praktijken. De wijsheid van omhoog is vóór alles rein, maar ook vredelievend, vriendelijk, altijd voor rede vatbaar, rijk aan barmhartigheid en vruchten van goede daden, onpartijdig en oprecht. Gerechtigheid is een vrucht van de vrede en slechts wie de vrede nastreven zullen haar oogsten. Waar komen bij u die vechtpartijen en ruzies vandaan? Toch alleen van uw eigen hartstochten die u niet met rust laten? Gij begeert dingen die gij niet kunt krijgen. Gij moordt en benijdt en gij kunt uw doel niet bereiken. Dan gaat gij vechten en strijden. Gij hebt niets omdat gij niet bidt. En als gij bidt krijgt ge het niet omdat gij verkeerd bidt, met de bedoeling namelijk om wat ge krijgt uit te geven voor uw boze lusten.

Evangelielezing Marcus 9, 30-37

In die tijd gingen Jezus en zijn leerlingen weg van de berg en trokken Galilea door; maar Hij wilde niet dat iemand het te weten kwam, want Hij was bezig zijn leerlingen te onderrichten. Hij zeide hun: ‘De Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen der mensen en ze zullen Hem doden; maar drie dagen na zijn dood zal Hij weer opstaan’. Zij begrepen die woorden wel niet maar schrokken ervoor terug Hem te ondervragen. Zij kwamen in Kafarnaüm en, eenmaal thuis, ondervroeg Hij hen: ‘Waar hebt ge onderweg over getwist?’. Maar zij zwegen, want ze hadden onderweg een woordenwisseling gehad over de vraag wie de grootste was. Toen zette Hij zich neer, riep de twaalf bij zich en zei tot hen: ‘Als iemand de eerste wil zijn, zal hij de laatste van allen moeten wezen en dienaar van allen’. Hij nam een kind en zette het in hun midden; Hij omarmde het en sprak tot hen: ‘Wie een kind als dit opneemt in mijn Naam, neemt Mij op; en wie Mij opneemt, neemt niet Mij op, maar Hem die Mij gezonden heeft’.

Uitleg:

Het thema van deze zondag is: ‘Dienaar van allen’. God, de Schepper van alles wat bestaat – alleen niet Hij Zelf – is ook de Dienaar van alles en allen die Hij heeft geschapen. God, de Enige Levende vanuit Zichzelf, heeft nooit dode dingen geschapen. Alles, wat wij mensen dood noemen, zit nog altijd geestelijk leven. En ja, naast de lichamelijke dood bestaat er ook een veel ergere geestelijke dood. Maar niet door God geschapen, maar veroorzaakt door het misbruiken van de eigen vrije wil van Gods schepselen. Want zie; omdat God een Geest is, schiep God eerst een geestelijke wereld. Van de zeven engelen, die God in het allereerste schiep, ging de lichtengel Lucifer de strijd aan met God, want hij wilde zelf een god zijn en meer dan, ook zijn Schepper. Lucifer, nu Satan genoemd, had, evenals de andere zes oer geschapen engelen, reeds een zeer groot aantal andere engelen erbij gekregen. Daarom was hij niet meer alleen, want hij had vele volgelingen. Lucifer en zijn aanhang kregen de waarschuwing dat het slecht met hen zou aflopen, indien zij in hun opstand tegen God zouden volharden. Maar zij luisterden niet. Waarna God hen allen in de materie gevangen nam. Dat dit waar is kunt u zien aan de opbouw van iedere materiële atoom. Deze bestaat altijd uit een grote, ogenschijnlijke, lege ruimte, met een wel waarneembare kern en deeltjes, die om de kern heen draaien. Welnu, de ogenschijnlijke lege ruimte is een klein deeltje van een gevangen geest, die met Lucifer is gevallen en in de materie wordt gevangen gehouden. Dat verklaart ook de doorlopende beweging in elke atoom, want waar niets is, kan ook niets bewegen. God is bezig, overal in de materiële ruimte, waar wij vanaf de Aarde maar een heel klein gedeelte van kunnen zien, om de gevangen geesten weer vrij te maken. En wel langs de wegen van mineralen, planten, dieren en uiteindelijk mensen. God heeft de kern van Lucifer/Satan  in onze Aarde opgesloten. Daarom heeft God ons mensen van deze Aarde uitverkoren om Zijn kinderen te kunnen worden, indien wij mensen dit zelf willen. Want hier, omdat onze Aarde de gevangenis is van Satan, is de verleiding om de dwaalwegen van Satan te volgen, het allersterkste van de gehele materiële Schepping. De lichamelijke dood, omdat het aardse leven slechts een tussenfase is, moeten wij allemaal ondergaan; de geestelijke dood is de eigen keuze van een mens uit de eigen vrije wil. Zoals indertijd de engelen gevallen zijn, door hun ongehoorzaamheid aan God en door hun opstand tegen God, zo kunnen ook mensenzielen deze zelfde weg weer bewandelen, door God af te wijzen, door zich tegen Gods Leer en Geboden te verzetten, kortom door de dwaalwegen van Satan te gaan bewandelen. Maar bedenk wel: Een leven op Aarde duurt, hooguit, ongeveer een aardse eeuw, maar meestal korter. Het leven in het hiernamaals duurt eeuwig en kent geen einde. Wat is dan beter voor ieder mens, de aardse rijkdom te verzamelen en met niets aankomen in het hiernamaals, of het goud van het hiernamaals te verzamelen en rijk aankomen in het hiernamaals? Het verzamelen van het aardse goud, ten koste van het hemelse goud, brengt de dood, het hemelse goud echter brengt het kindschap van God.  Want God is Liefde en het hemelse goud is de liefde van een mens voor God zonder enige grens of beperking en voor de naasten, de medemensen, zoveel als een mens aan liefde heeft voor zichzelf. Het verzamelen van het hemelse goud is daarom God lief hebben boven alles – ook boven zichzelf – en de medemensen, de naasten liefhebben zoals voor zichzelf. En natuurlijk niet in holle woorden, maar in daden van liefde! Misschien dat de aardse goederen iets minder bedeelt zijn, dan bij zeer zelfzuchtige mensen, maar een dienaar van God in Jezus Christus  die Zijn Leer en Geboden doet, komt ook niets tekort, van wat hij echt nodig heeft. Waar hij staat moet u ook zij lezen, lees dit naar uw eigen geslacht. Dat een mens, die God dient door Zijn Leer en Geboden te doen, ook door God gediend wordt door alles te krijgen van God wat hij nodig heeft – niet wat zijn zelfzucht verlangt – heb ik uit eigen ervaring. Maar in dit aardse leven worden wij mensen wel op de proef gesteld, of wij menen wat wij zeggen en doen. In het boek Wijsheid, geschreven door koning Salomo, staat wat voor tegenstanders mensen kunnen verwachten, die God Weg bewandelen. Overigens beschreef koning Salomo niet de gebeurtenissen van zijn eigen leven, maar die, profetisch, van Jezus Christus, waar de inmiddels heidens geworden priesterklasse deed wat Salomo al had voorspeld. En nu, na bijna tweeduizend jaar na de kruisdood van Jezus Christus, die God is, zijn de leiders van de meeste christelijke kerken – met hun priesterklasse – weer heidens geworden en volgen wederom veel meer hun wereldse belangen, de dwaalwegen van Satan, dan de Weg van God in Jezus Christus, die de Weg, de Waarheid en het Leven Zelf is. De apostel Jacobus waarschuwde zijn tijdgenoten en ons voor naijver en eerzucht. Welnu, onze tijd is vergeven van naijver en eerzucht, samen met het streven van steeds meer materiële rijkdom, die spoorloos verdwijnt, op het moment dat wij mensen ons lichaam verlaten. Of, zoals ik vroeger eens hoorde: heb je ooit een kluis achter een doodskist aan zien dragen?  Natuurlijk niet! Immers alle aardse rijkdom blijft achter voor andere mensen, die er soms met veel kabaal daar ruzie over maken. Dat is geen gerechtigheid, zoals Jacobus dit bedoelde. Die gerechtigheid, zoals Jacobus bedoelde,  is de vrucht van Gods gerechtigheid en de daardoor verkregen vrede in het hart. En bij God is niet, zoals in onze mensenwereld, diegene die zichzelf het belangrijkste vind en daarom de eerst wil zijn. Nee, Gods gerechtigheid is voorbehouden voor hen die, in liefde en deemoed, de laatste van allen willen zijn, om allen te kunnen dienen. Een kind is een voorbeeld daarbij, want geen enkel klein kind heeft nog kapsones, maar doet gewoon wat hem wordt opgedragen. Daarom heeft Jezus Christus duidelijk gemaakt dat wie een kind, die altijd hulp en leiding nodig heeft, omdat hij niet voor zichzelf kan zorgen, in liefde opneemt, die neemt niet alleen een onschuldig mensenkind op, maar hij neemt God in Jezus Christus op. En meer kan geen mens opnemen, in alle eeuwigheid niet! Want alle mensen, die God opnemen in de liefde van hun hart – en dit met daden van naastenliefde bewijzen – die neemt God op als Zijn kind! Iets meer kan geen schepsel ooit verkrijgen, dan het kindschap van God in Jezus Christus. En, wanneer voor zulke mensen het aardse leven beëindigd is, dan wacht hen in ieder geval een hemel op hen. Wellicht en vaak ook de woning van onze Vader, God in Jezus Christus, het hemelse Jeruzalem. Laten wij daarom vanaf heden leven als daadwerkelijke christenen en ervoor bidden dat wij elkaar daar allemaal mogen aantreffen.

Amen.

Cor Huizer.